علوم کامپیوتر یکی از مهم‌ترین شاخه‌های علم، در شکل‌دهی جهان نوین است. دهه‌ی ۱۹۶۰ میلادی (۱۳۴۰ شمسی) به لحاظ فرهنگی و اجتماعی دوران شلوغی محسوب می‌شد. اما در میانه‌ی جنگ سرد، تلاش برای به دست آوردن حقوق اجتماعی، جنبش‌های حقوق زنان و تظاهرات ضد جنگ، دانش جدیدی در دانشگاه‌ها ظهور کرد.
“علوم کامپیوتر”
این دانش پیرامون ماشین جدیدی بنا شده بود. یک محاسبه‌گر دیجیتالی الکترونیکی. فناوری مربوط به این ماشین جدید، نام‌های گوناگونی داشت. معروف‌ترین آن‌ها “محاسبات خودکار” و “پردازش اطلاعات” بود. اما نامی که بیش از همه مورد استقبال قرار گرفت “علوم کامپیوتر” بود. اگر نخواهیم از قرن ۱۹ میلادی عقب‌تر برویم باید بگوییم که در اوایل این قرن، چارلز بابیج ایده‌‌های مهمی در زمینه‌ی محاسبات خودکار داشت. اما مبنای ریاضی این محاسبات به صورت جدی در اواخر دهه‌ی ۱۹۳۰ توسط آلن تورینگ در انگلیس و آلونزو چرچ در آمریکا مطرح گردید. با این حال دانشمندان برای انجام کارهای بیشتر باید تا طراحی و پیاده‌سازی کامپیوترها در دهه‌ی ۱۹۴۰ و پس از جنگ جهانی صبر می‌کردند. بالاخره در دهه‌ی ۱۹۶۰ میلادی دانشگاه‌ها شروع به پذیرش دانشجویان علوم کامپیوتر کردند و اولین نسل از دانشمندان کامپیوتر که در دانشگاه پرورش یافته بودند پدید آمد.
اما آن چه امروزه آن را علوم کامپیوتری می‌نامیم بر خلاف مهندسی، با بخش نرم افزار کامپیوتر در ارتباط است و شامل نظریه‌ها، نحوه‌ی طراحی و توسعه و کاربردها در علوم دیگر است.
حوزه‌های اصلی علوم کامپیوتر شامل هوش مصنوعی، شبکه‌ها و سیستم‌های کامپیوتری، امنیت، پایگاه داده، بینایی و گرافیک، آنالیز عددی، زبان‌های برنامه‌نویسی، مهندسی کامپیوتر، بیوانفورماتیک و نظریه‌ی محاسبات است. اگر چه برنامه‌نویسی مهارتی ضروری برای یادگیری علوم کامپیوتر است، اما تنها بخشی از این رشته است.
دانشمندان علوم کامپیوتری الگوریتم‌هایی را طراحی و تحلیل می‌کنند که به وسیله‌ی آن‌ها مسائل را حل می‌کنند و بازده نرم‌افزار و سخت‌افزار کامپیوتر را بررسی می‌کنند. اگر به نوآوری دراپلیکیشن‌ها و کارهای گرافیکی علاقه دارید یا از حل مسائل پیچیده در علوم امروزی لذت می‌برید و یا دوست دارید با استفاده از کامپیوتر، جان بسیاری را نجات دهید، مطالعه‌ی علوم مربوط به کامپیوتر را از همین امروز شروع کنید!
