مرور برچسب

قانون

عقد رهن

رهن در لغت به معنای ثبات و دوام آمده است. رهن در واقع در قانون مدنی، عقدی است که به موجب آن: مدیون مالی را برای وثیقه به داین (طلبکار) می‌دهد. کسی که رهن می‌دهد، راهن و طرف دیگر را مرتهن می‌گویند. رهن عقدی تبعی است. به بیان