رهن در لغت به معنای ثبات و دوام آمده است.
رهن در واقع در قانون مدنی، عقدی است که به موجب آن:
مدیون مالی را برای وثیقه به داین (طلبکار) میدهد. کسی که رهن میدهد، راهن و طرف دیگر را مرتهن میگویند.
رهن عقدی تبعی است. به بیان!-->!-->!-->!-->!-->!-->!-->…