گرامر بخش دوم
اسامی
همانطور که می‌دانیم در تمام زبان‌ها من جمله زبان انگلیسی اسم، برای نامیدن شخص یا شیء به کار می‌رود. نقش اسم در جمله بسیار پررنگ بوده و در واقع بعد از فعل، اسم، اصلی‌ترین قسمت یک جمله محسوب شده که در جمله نقش‌های مختلفی ایفاء می‌کند. در این مطلب می‌خواهیم به نقش‌های مختلقی که یک اسم در جمله می‌پذیرد و جایگاه‌های آن آموزش بگذاریم.
جایگاه‌های اسم
در زبان انگلیسی اسم می‌تواند در نقش فاعل، مفعول، مفعول حرف اضافه، متمم فاعلی و متمم مفعولی در یک جمله قرار بگیرد.
۱- نقش فاعلی
اسم، قبل از فعل می‌آید. دقت کنید.
Alex is a bus driver
۲- نقش مفعولی
اسم، بعد از فعل می‌آید.
در برخی جملات ما مفعول مستقیم داریم.
مثال: من والدینم را دوست دارم. I love my parents
در جملات دیگر مفعول غیرمستقیم داریم.
مثال: او به ماری تعدادی کتاب داد. He gave Mary a lot of books
۳- نقش مفعول حرف اضافه
اسمی است که بعد از حرف اضافه قرار می‌گیرد. در زبان فارسی اینگونه یاد گرفتیم، اسمی که جواب سوال “چه چیز را ؟”و یا “چه کس را؟ ” است، نقش مفعولی دارد.
مثال : من آن گل را از آن گلفروش خریدم. I bought the rose from that florist
۴- نقش متمم فاعلی
یعنی اسم، بعد از مشتقات فعل to be و افعال ربطی مثل became, seen, remain بیاید و در واقع مفهوم فاعل جمله را کامل می‌کند.
مثال: جولیا یک وکیل است. Julia is a lawyer
۵- نقش متمم مفعولی
در اینجا اسم، بعد از مفعول می‌آید و مفهوم ان را کامل می‌کند. متمم مفعولی معمولاً بعد از افعالی نظیر choose, select(انتخاب کردن)، consider ( در نظر گرفتن) یا call (نامیدن) و غیره به کار می‌رود.
مثال: آن‌ها روز جدید را وقت خوب نامیدند. They called the new day good time
