تا پیش از ظهور دشمن نامرئی ویروس کرونا، معمولاً بحث بر سر تأثیرات مثبت و منفی فناوری بر سبک زندگی و به هم خوردن تعادل سلامت روحی و جسمی مردم، بخصوص کودکان بود. ولی در میانه جنگ تن‌به‌تن با این دشمن شوم، همین فناوری به یک سلاح جنگی برای مبارزه تبدیل‌شده است. کمتر اندیشمندی پیدا می‌شود که از تأثیرات مخرب فناوری داد سخن سر دهد. فضای مجازی که از آن به‌عنوان ابزاری برای تخریب روابط انسانی یاد می‌شد، در این شرایط بحرانی، بستر مناسبی را برای انجام تمامی فعالیت‌های شهروندی فراهم کرده است. زندگی شهروندی به لطف انواع فناوری‌ها جریان دارد، از دورکاری کارکنان سازمان‌ها و مؤسسات گرفته تا آموزش‌های آنلاین مدارس و دانشگاه‌ها، بانکداری و خریدهای اینترنتی. در کشور ما فرهنگ بهره‌برداری مناسب از فناوری‌ها یا همان شهروندی دیجیتال مورد غفلت واقع‌شده بود. گویند عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد. الزام وجود این فرهنگ‌سازی بر همه آشکارشده است. در این راستا، دانشجویان بهترین و مؤثرترین افراد برای پیشبرد این هدف خواهند بود. ازاین‌رو، قشر دانشجو با برخورداری از مهارتها و استانداردهای موردنیاز، می‌توانند به‌عنوان رهبران پیشرو در بحث فرهنگ‌سازی شهروندی دیجیتال قلمداد شوند. آن‌ها می‌توانند ثابت کنند که شهروندی دیجیتال صرفاً یک اصطلاح لوکس و شیک نبوده و در پرورش توانایی و ارتقای خودباوری جامعه تأثیرگذار باشند.
حال باید بدانیم که این مهارتها و استانداردها چه چیزهایی هستند و وظیفه‌ی یک دانشجو به‌عنوان شهروند دیجیتال چیست. و البته DQ به چه معناست؟
همه EQ و IQ را که برای اندازه‌گیری هوش اجتماعی و هوش عمومی استفاده می‌شوند، می‌شناسیم. در عصر دیجیتال دانشجویان، باید توانایی مدیریت چالش‌های دیجیتالی را نیز داشته باشند. که به آن DQ یا هوش دیجیتال می‌گویند. این هوش دیجیتال دارای سه سطح هست.
سطح ۱: شهروندی دیجیتال
در این سطح، داشتن DQ بالا به این معنی است که دانشجو بتواند از فنّاوری و رسانه‌های دیجیتال به‌صورت ایمن، متعهدانه و مؤثر استفاده کند. برای به دست آوردن این مهارت، او باید از آموزش‌های مرتبط بهره‌مند شود. یادگیری شهروندی دیجیتال با کار کردن با ابزارهای دیجیتال و فعالیت در شبکه‌های اجتماعی میسر می‌شود.
سطح ۲: خلاقیت دیجیتالی و سطح
بعد از فراگیری آموزش‌های ذکرشده، در سطح دوم، دانشجو باید سعی کند با خلق محتوای جدید و کاربردی در راستای تبدیل ایده‌ها به واقعیت، به بخشی از زیست‌بوم دیجیتال تبدیل شود. که همه‌ی این موارد، تنها با استفاده از ابزارهای دیجیتال امکان‌پذیر است. در مراحل اولیه، دانشجو می‌تواند برای تولید محتوا از شبکه‌های مجازی، وب‌سایت‌ها و … استفاده کند. اما در مراحل پیشرفته‌تر، به حمایت نیاز دارد که امروزه توسط شتاب‌دهنده‌ها و مراکز نوآوری صورت می‌گیرد.
۳: کارآفرینی دیجیتالی
بعد از فراگرفتن توانایی‌های ذکرشده، در سطح سوم، دانشجو آماده کارهای بزرگ‌تر است. او باید بیاموزد که چالش‌های جهانی را با استفاده از رسانه‌ها و فناوری‌های تحول‌آفرین، حل کرده و یا حتی به خلق فرصت‌های جدید بپردازد.
در شرایط کنونی، با پدید آمدن تهدیدات ناشی از این بیماری همه‌گیر، دانشجویان خواسته یا ناخواسته، باید بیشتر نیازهای خود، بخصوص نیازهای آموزشی را در بستری که فناوری‌های دیجیتال فراهم کرده‌اند، برطرف کنند. کرونا، فرصتی را برای شروع یک تحول از نوع دیجیتال، برای دانشجویان به وجود آورد.
بسیار مفید و کارآمد
با تشکر از زحمات شما
سلام
مطلب به روز و مفیدی بود
موفق باشید
مطلب بسیار جالبی بود.
دانشجویان می‌توانند در تحول دیجیتال نقطه عطف باشند.
دانشجویان می‌توانند در تحول دیجیتال نقطه عطف باشند.